Uit de vergadering van de Raad op 11 juli

Sport- en Beweegbeleid ‘Veldhoven Beweegt!’

De PvdA is te spreken over hoe sport en bewegen worden aangemoedigd en gefaciliteerd.

Minder enthousiast zijn we over de vervanging van het kunstgrasveld van UNA. Dat kan echt niet wachten tot 2021. We zijn daarom mede indiener van het amendement dat al door GBV is aangekondigd.

Aan de al genoemde overwegingen wil de PvdA nog één belangrijk element toevoegen: de veiligheid van de sporters. Die is gediend met goed materiaal. Je wilt als gemeente toch niet op je geweten hebben dat spelers geblesseerd raken door bijvoorbeeld de slechte staat van het veld? Dan schiet je je doel, mensen aan het sporten krijgen en houden, letterlijk en figuurlijk voorbij.

Het is daarom vooral de onderhoudsstaat die bepalend moet zijn voor het vervangen van kunstgras en niet de afschrijvingstermijn. Je moet daarbij natuurlijk wel ergens vanuit gaan. Maar laten we vooral de kwaliteit goed in de gaten houden en ingrijpen waar het moet.

Veel plannen, maar weinig geld

De voorjaarsnota roept bij de PvdA gemengde gevoelens op. De schuldenpositie lijkt het de goed kant op te gaan, maar de exploitatie blijft zorgelijk. Wat nodig is, is een structurele oplossing. En die wordt alleen maar moeilijke te vinden. De laatste jaren zijn namelijk al vele oplossingen bekeken, maar die werden helaas net zo snel weer doorgestreept. Zoals:

• De kerntakendiscussie. Die kostte veel tijd en geld, maar leverde vrijwel niets op. Zonde van de energie die ook de PvdA daarin heeft gestoken. Van bespreking van onze concrete voorstellen is het nog niet eens gekomen.
• Het idee om nieuwe inkomsten te vergaren. Ook dit leverde niets op. De PvdA heeft al eens gekscherend geopperd om de Raadzaal te verhuren of de leges iets te verhogen. Maar draagvlak daarvoor was ver te zoeken.
• Via de belastingknoppen aan geld komen. Nou, die zijn intussen in beton gegoten. Ook dit kunnen we dus afschrijven als structureel middel om aan geld willen komen.

Intussen is steeds meer geld nodig. Bijvoorbeeld voor de vervanging van sportvelden, het zwembad, de kiosk en de muziekschool die nog steeds niet is verhuisd. Om nog maar niet te spreken over de zorg voor de jeugd waarvan we niet weten hoeveel geld dat gaat kosten.

Kortom, we willen steeds meer voor steeds minder. Dat houdt een keer op. En dat moment is nu echt wel aangebroken.

De PvdA vindt plannen maken prima, maar dan moet het wel financieel te regelen zijn. Uit ons betoog kunt u intussen wel opmaken, dat wij ons daar serieus zorgen maken. We zijn nu drie jaar bezig om Veldhoven weer financieel gezond te krijgen, maar we zijn nauwelijks iets opgeschoten.

We zijn dus zéér benieuwd naar de oplossingen van de coalitie. Want vooral die is nu aan zet. Wij deden meer dan voldoende handreikingen in deze periode. Daar zijn we klaar mee.

Stemmen voor iedereen mogelijk maken

De intentie van een motie met die strekking is natuurlijk prima. Maar we hebben wel vragen en kanttekeningen.

• Waarom beperkt de motie zich vooral tot mensen met een visuele en verstandelijke beperking? In het rapport, dat we overigens zelf maar hebben opgezocht, heeft het over mensen met een lichamelijke en psychische beperking. Waarom worden deze niet genoemd in de motie? Zijn die ondergeschikt?
• Met de motie moeten we een signaal afgeven. Wat bedoelt de VVD daarmee? Een keer aanbellen? Gaan demonstreren? Of gewoon een ouderwetse fax?
• Wat wordt bedoeld met toegankelijk maken? Iedere Nederlander van 18 jaar en ouder mag toch al stemmen? Of moet er meer hulp en ondersteuning beschikbaar zijn om te kunnen stemmen?
• Wat is de toegevoegde waarde? Want eigenlijk zeggen we tegen minister Plasterk van Binnenlandse Zaken: ‘neem het rapport ‘onbeperkt stemmen’ serieus en handel ernaar’. De PvdA neemt aan dat er op het Ministerie hele verstandige mensen werken die dit rapport ontvingen en serieus doornamen. Denkt u nu echt dat ze hier niet voor open staan en ze zelf ook niet de ambitie hebben om het te verbeteren?
  Uit de motie spreekt daarom ook enigszins een gebrek aan vertrouwen richting het ministerie.

Vrijwel alle fracties hadden ongeveer dezelfde opmerkingen. Op voorstel van de raadsvoorzitter werd daarom besloten de motie niet in stemming te brengen, maar de inbreng en bezorgdheid van de fracties om te zetten in een brief aan de minister.