28 september 2017

‘De verhuizing van Art4U’: een Muziekstuk met veel valse noten

De laatste noten van ‘de verhuizing van Art4U hebben geklonken. Het slotakkoord van dit muziekstuk werd dinsdag 26 september uitgevoerd door de Veldhovense gemeenteraad. Zij ondersteunde daarin de door de PvdA-fractie in gang gezette motie van treurnis over het armetierige proces rond de voorgenomen verhuizing van de muziekschool naar de bibliotheek en over de povere communicatie door het college naar de Raad.

Aan deze finale ging een discussie van ruim ’n uur vooraf, de schorsingen niet meegerekend. Daarin probeerde de coalitie zo snel mogelijk het volgende agendapunt te bereiken onder het motto ‘kijk niet in de achteruitkijkspiegel maar door de voorruit’. De oppositie wilde over ‘drie jaar touwtrekken en kissebissen’, zoals PvdA-fractievoorzitter Jeroen Rooijakkers het uitdrukte, nog wel een hartig woordje kwijt.
In de voorruit zag hij – eindelijk – duidelijkheid voor medewerkers, directie en gebruikers. ‘Mensen in de kou laten staan is eerder al geflikt bij het zwembad en nu gebeurde het ook bij de muziekschool. Dat geeft stress en gedoe. Een meer menselijke kant… dat hebben de medewerkers intussen wel verdiend. Ook is de PvdA tevreden met het behoud van de muziekschool in het gebouw aan de Bossebaan. Wij zien niets in het gebruik van MFA’s, zoals de VVD bedacht. Die zijn niet ingericht voor muziekonderwijs en een verhuizing levert soortgelijke problemen op als in de bibliotheek. Ook zoeken naar andere leegstaande gebouwen zien wij niet zitten.’
In de achteruitkijkspiegel zag Rooijakkers verwachtingen over investeringen en planning, die niet zijn uitgekomen. ‘De investering blijkt bijna 3x hoger dan verwacht en de planning is bij lange niet gehaald. Al een jaar terug had de Art4U in de bibliotheek moeten zitten. We hebben begrip voor wat vertraging, ’n soort Brabants kwartiertje. Maar dit kwartiertje is meer een Spaanse siësta van twee jaar slapen. Het lijkt daarom ook meer op de bouw van de Sagrada Familia. Een gebed zonder end, zullen we maar zeggen.’
‘Door grote inschattingsfouten is er uiteindelijk geen bezuiniging op huisvesting en geen verhuizing, bereikt. De Speel-O-Theek moest uit deze mooie locatie verdwijnen en intussen staat de eerste etage van de bibliotheek al een jaar lang leeg. Fout op fout op fout dus. Dit mag een bestuur op dit niveau met deze verantwoordelijkheden en met deze financiële gevolgen niet gebeuren. En nog even voor de duidelijkheid: het gaat hier om grof geld. Gemeenschapsgeld nota bene. Daar zijn wij bijzonder teleurgesteld over. En dan druk ik mij nog genuanceerd uit. Want afkeuren was hier misschien nog beter op zijn plaats geweest.’