’n lastig pakket

In de laatste twee vergaderingen ging het in de Veldhovense Raad over wie de (honden)belasting voor een hulphond in opleiding betaalt. De tweede ronde was nodig omdat na de eerste discussie evenveel raadsleden voor als tegen waren. Zelf vond ik aanvankelijk dat de gemeente geen hondenbelasting kon vragen; de andere keer wel. Je moet goeie argumenten hebben voor zo’n ommezwaai. En die had ik.

Wat ‘speelde’ er (voor wie het miste in de krant). Tijdens de begrotingsbehandeling stelden collega’s van de oppositie voor om honden in opleiding tot assistentiehond vrij te stellen van de hondenbelasting. In eerste instantie vond ik dat een sympathiek voorstel. De eigenaar van de hond was immers ’n half jaar geleden al zoiets toegezegd. En dat schept verplichtingen of, met grote woorden: dat is ’n kwestie van behoorlijk bestuur! Na drie kwartier woordenstrijd staakte de stemmen bij 13-13.

Na de vergadering kwam ik erachter dat de ‘toezegging’ niet zo keihard was en stamde uit de verkiezingstijd. Dat verandert de zaak. Dan praat je in ieder geval niet van onbehoorlijk bestuur (door bijvoorbeeld wethouders), maar van zieltjes (proberen te) winnen. Op zoek dus naar echte argumenten…

Die haalde ik onder meer bij Hulphond Nederland. Dit gesprek leverde een genuanceerd verhaal op. ‘Als een hulphond in opleiding bij een inwoner komt, vragen wij het college haar of hem, vrij te stellen van de hondenbelasting. ‘Als dit niet kan, bijvoorbeeld omdat dit bijvoorbeeld in strijd is met een verordening, even goede vrienden’, aldus mijn woordvoerder. ‘Dan betaalt onze stichting die belasting en is de zaak voor ons afgedaan. Wat anderen daarmee doen, is niet aan ons.’

Op schriftelijk vragen aan ambtenaren kwam een soortgelijk antwoord, zij het met andere woorden. De gemeente springt (dan pas) bij als het geld niet op een andere manier op tafel kan worden gelegd. Of, formeler gezegd: als er geen ‘voorliggende’ voorziening is, is de gemeente voor inwoners het laatste vangnet. En Hulphond Nederland biedt die faciliteit. Dat die, zoals mij eerder was ingepeperd, geld zat heeft om de hondenbelasting te betalen, vind ik overigens een argument van niks. Zoals gezegd, het is niet de stichting die financieel dwarsligt…

Dit en meer overziende, vond ik dat de zaak niet langer op de principiële spits moest worden gedreven en dat vrijstelling van belasting niet aan de orde was.

Had ik daarvoor nóg meer mensen moeten raadplegen? Veldhoven Aan Tafel en Stichting Platform Gehandicaptenbeleid Veldhoven vinden van wel, las ik in de krant. Zij vinden dat de Raad dan beter het belang van hulphondenopleiding had kunnen inschatten. Vrijwel alle fracties lieten uitputtend horen hoeveel waarde zij daaraan hechten. Maar daar ging het hier niet om. Discussiepunt was: wie betaalt de belasting voor zo´n beest. En dat is Hulphond Nederland en dus geen van de inwoners die beide adviesorganen vertegenwoordigen.

Hun woordvoerder schrijft ook niet geïnformeerd te zijn over voorstel en stemming in de Raad. Aankondigingen stonden dagen voor beide raadsvergaderingen in het Veldhovens Weekblad. Op de gemeentelijke site was de complete agenda met bijlagen te vinden. En Eindhovens Dagblad en VW deden uitvoerig verslag over de eerste vergadering.

Jammer om op dit soort gronden te betwijfelen of ‘men’ de inbreng van VAT en SPGV serieus neemt. Heel serieus, maar, vrienden, het moet wel ergens over gaan.