Moeizame start college

De raadzaal had op maandagavond 12 mei veel weg van een arena. Aan de orde was de benoeming van de wethouders. Vijf (4,6 arbeidsplaatsen) maar liefst na anderhalf jaar met drie wethouders te hebben gewerkt. Dat vroeg om een goede uitleg van de nieuw gevormde coalitie (VSA, GBV en D66). Ook via diverse interrupties kwam die er niet. Waarop de complete oppositie, onder wie de PvdA, besloot tegen de benoeming van alle wethouders te stemmen. Daar was wel een dikke twee uur voor nodig. PvdA-woordvoerder Robert Tops maakte zich daarin meer keren boos, vooral over het geld aanwenden voor bestuurders dat bestemd is om kwetsbare mensen te helpen. Zijn vlammend betoog oogstte veel respect.

Twee uur samenvatten is lastig, maar hier een paar belangrijke redenen waarom ook de PvdA er tegen gekant is om plotseling met vijf wethouders op de proppen te komen. Een niet onbelangrijk aspect is het vele geld dat deze operatie kost. En dat in een tijd dat op alle fronten moet worden bezuinigd én de gemeentefinanciën er niet bepaald florissant bij staan! Ook kun je voor één wethouder twee medewerkers betalen die werken bij instellingen die het slachtoffer van de bezuinigingen dreigen te worden. Bovendien wil de coalitie het geld dus halen bij de 40 miljoen die het rijk voor het uitvoeren van de zorgtaken beschikbaar stelt. Dat is bedenkelijk, vindt de oppositie.
De bedenkers van het vijfwethoudermodel gaan er daarnaast kennelijk vanuit dat duur betaalde wethouders in de dagelijkse zorgpraktijk gaan opereren. Want waarom gaan zij de taken anders over drie wethouders verdelen? De praktijk zal toch moeten zijn dat zij ervoor moeten zorgen dat de door het rijk overgedragen ‘nieuwe’ taken op de rolletjes van ambtenaren en professionals lopen. En verder moeten ze zich beter niet bemoeien met details waar ze geen verstand van hebben. Bij de invoering acht jaar geleden van de WMO tijdens het vierwethouderbewind is dat ook uitstekend gegaan! En de gemeente hield, met weinig klachten van burgers, ook nog een paar ton over…
Verder wees Robert erop dat het ‘overtal’ aan wethouders nodig wordt geacht om de transities in onder meer jeugdzorg uit te kunnen voeren. Nog afgezien van het feit dat dit vooral het werk van ambtenaren is, gaat het hier over een overgangsperiode. Laat nou eens een jaar nodig zijn om in het nieuwe model thuis te raken, dan zit de vijfde weledelgestrenge heer of mevrouw nog drie jaar soort van te niksen.