Er is geen crisis meer. De welvaart stijgt. Maar niet bij iedereen. Velen zijn nog arm. Gezinnen met kinderen vooral die aan of onder de armoedegrens leven. Daar knappen mensen mentaal op af. Ze zien het niet meer zitten. In Veldhoven is dat niet anders. Dit werd nog eens pijnlijk duidelijk op het vorig jaar door de PvdA georganiseerde armoededebat. Vertegenwoordigers van Bureau Sociaal Raadslieden (BSR), Cordaad Welzijn, Voedselbank en Stichting Leergeld en een ervaringsdeskundige benoemden problemen als:
- Onder de doelgroep heerst schaamte om voor hun situatie uit te komen.
- Het gespreid moeten betalen van de vaste lasten veroorzaakt veel stress.
- Het schuldhulpverleningssysteem en de manier van werken
van incassobureaus, banken, webwinkels en zorgverzekeraars,
(30% boete bij achterstand premiebetaling) verkleint niet de
armoede en lost schulden niet op. - Informatie over hulpverlenende organisaties op internet en in Veldhovens Weekblad komt mondjesmaat terecht bij de
Dit maakt het moeilijk de weg naar die
organisaties te vinden. - Er is wantrouwen naar de overheid en alles wat zij organiseert.
- Gelukkig zijn er wettelijke regelingen om deze doelgroep te
helpen en heeft Veldhoven oog voor deze mensen. Gelukkig
verlenen organisaties – we noemden ze al – daadwerkelijke hulp. Maar
er kan nog veel meer en beter.
In de nieuwe raadsperiode wil de Veldhovense PvdA het gemeentelijk minima-/armoedebeleid daarom aanvullen met initiatieven als:
- Uitbouw en maximale facilitering van het aangekondigde netwerk tegen armoede waar organisaties en instanties die minima en mensen in armoede maatschappelijk ondersteunen. Het netwerk treedt op als regisseur, zodat financiële regelingen beter benut worden. Voor de kinderen van ouders met lage inkomens blijft deze rol wat ons betreft bij Stichting Leergeld.
- Gemeentelijke/regionale lobby bij instanties en andere overheden om tot soepele regelingen te komen. Tot flexibel en creatief beleid ook, dat ‘ongewoon’ denken en doen toestaat om zo te komen tot maatwerk bij de oplossingen die de hulporganisaties nodig hebben.
- ’n Uitnodiging aan woningorganisaties, nutsbedrijven en ziektekosten-verzekeringen om periodieke betalingen samen te laten vallen met de uitbetaling van de uitkering. Dit vermindert stress.
- Gesprekken van coaches, leerkrachten, wijkmakelaars, consultatie-bureau, verloskundigen, kraamverzorgenden en huisartsen achter de voordeur. Zo signaleer je effectiever dan met papieren voorlichting.
- Erkenning van ‘nieuwe’ groepen op het gebied van armoede te definiëren: zzp’ers en alleenstaande werkende ouders die op grond van de armoedecriteria niet in aanmerking komen voor een extraatje, subsidie, geld van Leergeld of gemeente.
- Onderzoek of ‘n pilot mogelijk is met Mobility Mentoring, ‘n in de in de VS ontwikkelde methode voor armoedebestrijding. Die gaat ervan uit dat blijvend uit armoede komen, begint met het wegnemen van stress. Geldtekort vernauwt de blik. Mensen hebben dan moeite om goede beslissingen te nemen, aan plannen voor de langere termijn vast te houden en verleidingen te weerstaan.
- Een experiment naar het voorbeeld van de Quiet-community* in Tilburg. Daar helpen mensen elkaar, niet met geld, maar met kennis en talenten.
[*] Quiet wil armoede onder de aandacht brengen én verzachten. In 2015 startte de Quiet Community in Tilburg. Elke Community werft lokale sponsors om iets aan te bieden wat ‘leden’ normaal gesproken niet kunnen betalen: van ‘n tweedehands fiets tot ‘n etentje, van ‘n knipbeurt tot kaartjes voor een voorstelling. Daarnaast wil Quiet mensen in armoedesituaties de kans geven hun talenten te (her)ontdekken en in te zetten, bijvoorbeeld als vrijwilliger. Dat is goed voor hun zelfvertrouwen én de mensen die ze daarmee helpen.
