We kunnen wel mopperen, maar…

…. de zorg is dit parlementaire jaar een stapje dichterbij gekomen. Makkelijk was dat niet. Andere manier van werken, minder geld, nieuwe financieringsvormen. Lang niet alles ging goed. Maar deze weg was nodig, want wie goed keek, zag dat een zorg met bureaucratie, grote instellingen en enorme kostenstijgingen onwenselijk en onhoudbaar was. De PvdA maakt de zorg weer van patiënten en verzorgenden en probeert dat ook volgende generaties nog de zorg kunnen krijgen die ze verdienen.

Ook de Nederlandse economie krabbelde van de Europese achterhoede op naar de kopgroep. Dankzij internationale omstandigheden, maar ook door eigen bijdragen. Dit was lang niet altijd eenvoudig, maar nodig, omdat we alleen vanuit kracht ons ideaal van vooruitgang waar kunnen maken.
Dit jaar gingen de Wet Werk en Zekerheid, de Participatiewet en de Wet Aanpak Schijnconstructies in. Zo krijgen werknemers met een flexibel contract meer zekerheid, bestrijden we uitbuiting en is er ook met een arbeidshandicap een plek bij een ‘gewone’ werkgever. Cynisme genoeg op dat laatste punt, maar vorige week kregen wel 11.000 arbeidsgehandicapten meer zo’n plek dan verwacht.
Worstelend, tegenslagen overwinnend, boekten we dit jaar, maar ook al in de jaren daarvoor, stap voor stap resultaat. Voorbeelden? Terugdringen van gaswinning in Groningen, rechtvaardige uitvoering van het kinderpardon, duurzame energie (bijna 20% groei in 1 jaar!) en meer loon (5%!) voor politieagenten, leraren en andere ambtenaren.

De PvdA werkt nog aan een belastingherziening die zorgt voor meer werk en koopkracht, met name voor mensen met een bescheiden inkomen. Dat levert soms bakken met kritiek op, die we met concrete resultaten zullen pareren.
Een mooie zomer.

(vrij naar Diederik Samsom)