19 juni 2011

De teleurstelling van de N69

Teleurgesteld. Dat is het enige juiste woord nu de beslissing over de N69 is gevallen. Teleurgesteld in het proces en de wijze waarop de achterbannen hebben kunnen deelnemen. Teleurgesteld ook in de inhoudelijke uitwerking van de Plan- MER (milieurapportage). Én teleurgesteld in het resultaat.

De PvdA-Veldhoven heeft altijd proactief meegedacht. Steeds stonden we open voor een oplossing, waarvan is aangetoond dat het ook de beste oplossing zou zijn. Een oplossing die zowel voor de omwonenden, het milieu als het verkeer de beste oplossing zou zijn. Een oplossing die de juiste balans zou vinden tussen People, Planet en Profit.

Helaas is die balans volledig zoek in het besluit dat nu door de bestuurders is genomen. De Westparallel kent namelijk geen balans. Het gewicht bij deze oplossing ligt enkel bij Profit en People. Het aspect Planet is opnieuw het kind van de rekening. Want dat is nu eenmaal het enige onderdeel dat niet voor zichzelf kan opkomen. Opnieuw is voor de weg van de minste weerstand gekozen.

Dit laatste geldt niet alleen voor het gemak waarmee het onderdeel Planet werd uitgesloten. Nee, ook kijkend naar de zeer strategisch gekozen deelnemende partijen stond al snel de te volgen tactiek vast. Het is niet vreemd dat andere varianten, die meer gemeenten en ondernemers zouden treffen, op meer weerstand zouden stuiten. Zeker als er maar twee milieugroepen aan tafel zitten en meer dan vijf economisch gerelateerde instanties. De balans en daarmee mogelijk ook de uitkomst was dus al bij de start van het proces bepaald. Het is een tactiek die helaas in toenemende mate wordt gehanteerd. Een tactiek die niet meer past in de huidige tijd.

Onderdeel van de tactiek is de achterbannen zo min mogelijk bij het proces te betrekken. Want ook dat zou weerstand kunnen oproepen. Het is daarom zaak zoveel mogelijk binnenskamers af te handelen. En als er dan een informatieavond komt, worden kritische vragen keurig vooraf gescreend. Het is namelijk niet de bedoeling dat er een ongewenste sfeer ontstaat. Vragen die de weerstand kunnen verhogen, worden zo al bij voorbaat onschadelijk gemaakt. Wij wachten nog steeds op de antwoorden van plusminus veertien vragen.

Deze werkwijze houdt echter niet op bij samenstelling van de deelnemers en de informatieverschaffing. Ook bij de uitwerking van de Plan-MER krijgt het een vervolg. Een papieren dossier waar meer bomen voor zijn gekapt, dan dat er bomen staan bij de meeste varianten. Je ziet letterlijk en figuurlijk door de bomen het bos niet meer. Dat bos is nu al afgeschreven.

Tenminste zo zorgelijk is de inhoud. Tabellen en figuren die op een buitengewoon subjectieve manier zijn ingevuld en verschillen met eigen Veldhovense waarnemingen. Harde criteria en normen worden niet of nauwelijks gehanteerd. En uiteindelijk is één tabel, met een onderscheid in donkerblauw en lichtblauw, bepalend voor het hele besluit. Het is één tabel die bepaalt of er 230 miljoen wordt geïnvesteerd of niet. Eén tabel waarin de beleving van de kleur blauw allesbepalend is. En die nota bene is uitgewerkt door het hetzelfde bureau, dat eerder al adviseerde over de Verklaring. De uitkomst stond dan ook al ver van te voren vast.

En dan de uitkomst zelf: de Westparallel. Het kan bijna niet slechter uitvallen voor Veldhoven. Van de vele varianten zijn er maar een paar die tot méér verkeer leiden in Veldhoven. En juist die wordt gekozen: de Westparallel. En niet zo maar tot meer verkeer. Op de Locht is zelfs een stijging van meer dan 100%.

De schade voor de natuur is het meest schrijnende. Ongelooflijk wat er aan natuurschoon verloren gaat. Niet alleen in Veldhoven, maar ook in Bergeijk. En wat krijgen we ervoor terug? Niets. Veldhoven krijgt het probleem van een ander. En Veldhoven moet er mogelijk nog voor betalen ook.

En ook dat mag nog wel eens benadrukt worden. In totaal gaat het bij de Westparallel om maar liefst 230 miljoen euro. Een bedrag dat meer dan 3x zo hoog is als de bruidsschat (was 70 miljoen). We moeten regionaal nog eens 100 miljoen ophoesten. Waar moeten we dat vandaan halen? Veldhoven heeft al moeite om de begroting sluitend te krijgen. Veel andere regionale gemeenten zijn blij dat ze het Gemeentehuis nog open kunnen houden.

Kortom, we krijgen in Veldhoven buitenproportioneel meer verkeer. We verliezen onze mooiste natuurgebieden. En als dank voor dit prachtige cadeau, gaan we zelf meebetalen. Veldhoven lost het probleem van een ander op en krijgt er als dank zelf een aantal problemen bij. In het afsprakenkader staat daarover het volgende: “problemen worden niet op elkaar afgewenteld.” Nou, dat is te merken.

Waren er dan geen alternatieven? Ja, wel degelijk, de Midden 1 variant bijvoorbeeld, die even goed de problemen rond de N69 oplost. Een variant die bovendien veel minder gevolgen heeft voor de natuur. Én een variant die minder kosten met zich meebrengt, waardoor deze wél realiseerbaar is. Kortom een variant die wel een goede balans kent tussen People, Planet en Profit.

Maar dat lijkt allemaal totaal geen rol van betekenis te spelen. Nee, het gaat alleen maar om de wijze waarop de nieuwe weg ook de N397 en N396 kan ontlasten. Ja, want daar komt het feitelijk op neer. Het feit dat er op de N396 en N397 in totaal 10% minder verkeer is, is veel belangrijker dan de natuur die verloren gaat in Veldhoven en Bergeijk.

U zult begrijpen dat de PvdA-Veldhoven haar keuze wél op een rationele wijze wil maken. En daarmee sluiten we de nu gekozen oplossing niet uit. Maar dat moet dan wel op duidelijke criteria en argumenten gestoeld zijn. Juist deze criteria, normen en uitkomsten ontbreken volkomen.

De PvdA is in ieder geval op één punt blij: dat de wethouder nog niet heeft ingestemd met de ‘Westparallel’.

PvdA-gemeenteraadsfractie

Jeroen Rooijakkers

 

 

Waar ben je naar op zoek?